Wat zijn de mogelijke risico’s van renale denervatie?
De procedure van het inbrengen en opvoeren van de katheter vanuit de lies tot in de nierslagaders is een standaardprocedure, waarmee veel ervaring bestaat binnen de afdelingen nefrologie, radiologie en cardiologie in het UMC Utrecht. Enkel de toediening van energie in de nierslagader (de denervatieprocedure zelf) is nieuw. Dit idee is overigens niet nieuw en wordt in de cardiologie al geruime tijd op vergelijkbare wijze toegepast als behandeling van bepaalde hartritmestoornissen. Op dit moment zijn enkele tientallen patiënten behandeld in ons ziekenhuis, ervaring met de procedure is dus opgebouwd.
De belangrijkste risico’s van de procedure en beeldvorming van de nieren zijn vergelijkbaar met de risico’s van andere diagnostische procedures waarbij een katheter in een slagader in uw lichaam moet worden ingebracht. Deze risico’s kunnen de volgende zijn:
- Complicaties ter plaatse van de prikplaats:
- Bloeding. Er kan een blauwe plek ontstaan ter plaatse van de prikplaats.
- U kunt tot een aantal dagen na de ingreep pijn houden ter plaatse van de prikplaats.
- Complicaties aan de bloedvaten:
- Beschadiging van de binnenkant van de bloedvaten of het losbreken van een stukje cholesterol dat mogelijk elders in het lichaam (bijv. in de nier) vastloopt en daar schade veroorzaakt (zgn. cholestrolemboli). In zeer ernstige en uitzonderlijke gevallen zal een operatie noodzakelijk kunnen zijn.
- In zeldzame gevallen treedt een allergische reactie op het gebruikte contrastmiddel op.
- Tijdens het toedienen van de energie zult u kortdurend enig pijn ervaren. Indien u dat wenst, kan een pijnstiller worden toegediend.
De verwachting is dat er een duidelijk effect op de bloeddruk zal zijn, misschien wel zodanig dat de bloeddruk te laag wordt en dat de hoeveelheid en/of dosering van de bloeddrukverlagende medicatie zal moeten worden verminderd.
De lange termijn effecten van deze behandeling zijn onbekend. De verwachting bestaat dat het effect op de bloeddruk misschien wel langdurig (in ieder geval 2 jaren) aanhoudt. Het is denkbaar dat dit ook een gunstig effect heeft op de nierfunctie.
De lange termijn effecten van de behandeling op de bloedvatwand zelf zijn onbekend. In 20 patiënten is vlak na de renale denervatie beeldvorming van de nierslagaders verricht. Hierop werden geen stenoses (vernauwingen) of andere abnormaliteiten van de nierslagaders waargenomen. Nadelige effecten op langere termijn zijn dus niet uit te sluiten. Ervaringen tot nu toe geven aan dat nadelige effecten niet te verwachten zijn.